Του Glen Ford. Το παρακάτω κείμενο μάς παρουσιάζει τα 3 κύρια αιτήματα για την αστυνόμευση που διαμορφώθηκαν στους δρόμους και τις διαδηλώσεις από το εύρυτερο οριζόντιο κίνημα του Black Lives Matter στις ΗΠΑ.
«Η κατάργηση της αστυνομίας ξεκινά με τον κοινοτικό έλεγχο∙ οι εκπρόσωποι της κοινότητας όχι μόνο προσλαμβάνουν, απολύουν και ελέγχουν τους αστυνομικούς, αλλά αποφασίζουν και ποια είναι η φύση της αστυνόμευσης που θεωρείται απαραίτητη και κοινωνικά αποδεκτή».
Το κύμα των λαϊκών διαμαρτυριών σε ολόκληρη τη χώρα, στο οποίο έχουν πολλοί σταθεί αλληλέγγυοι σε πόλεις ανά τον κόσμο, έχει κάνει την επιχειρηματική ολιγαρχία και τους υπηρέτες της να υπόσχονται πράγματα που δεν μπορούν να τηρήσουν και να προσποιηθούν ότι στηρίζουν προγράμματα στα οποία ήταν πάντα αντίθετοι. Το Black Caucus του Κογκρέσου, η πλειοψηφία του οποίου αποτελείται από μέλη που είχαν υποστηρίξει την στρατιωτικοποίση της τοπικής αστυνομίας και την ανύψωση των μπάτσων σε «προστατευόμενη τάξη», τώρα ισχυρίζεται ότι είναι υπέρ των μέτρων περιορισμού του αστυνομικού οπλοστασίου, ελαχιστοποίησης της νομικής ασυλίας αστυνομικών, και ενός συνονθυλεύματος μεταρρυθμίσεων που προηγουμένως είχαν αγνοήσει επίμονα.
Δήμαρχοι που γνωρίζουν πολύ καλά ότι πρέπει να περικόψουν τις δαπάνες από παντού, εξαιτίας της καταστροφικής πτώσης των φορολογικών εσόδων -κατά τη διάρκεια της μεγάλης οικονομικής ύφεσης που επέφερε ο κορονοϊός-, τώρα διατείνονται ότι σχεδιάζουν να δεσμεύσουν τα αστυνομικά κονδύλια από σεβασμό προς το κίνημα για την «αποχρηματοδότηση της αστυνομίας». Φυσικά, δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα μάτσο ψεύτες ντυμένοι με Κέντε [1]. Τα κινήματα είναι εδώ για να δίνουν την εξουσία στον λαό, όχι για να μαζεύουν υποσχέσεις από τους αυλικούς των επιχειρήσεων.
Αυτό σημαίνει την απαίτηση κοινοτικού ελέγχου της αστυνομίας και των κονδυλίων που οι τοπικές αρχές υποτίθεται ότι αποσπούν από το αστυνομικό σώμα και διαθέτουν σε κοινωνικά προγράμματα.
Αν έχουμε μάθει οτιδήποτε από τον τελευταίο μισό αιώνα που το μαύρο κίνημα στηρίζεται σε δημοκρατικούς πολιτικούς, είναι ότι καμία μακροχρόνια νίκη δεν μπορεί να κερδηθεί χωρίς να δοθεί άμεσα ο έλεγχος των δημοσίων πόρων στον λαό. Αυτό ήταν το νόημα πίσω από τη δημιουργία της φράσης «Όλη η Εξουσία στον Λαό» (All Power to the People) και πρέπει να παραμείνει ως ο κεντρικός στόχος του κινήματος και σήμερα.
«Καμία μακροχρόνια νίκη δεν μπορεί να κερδηθεί χωρίς να δοθεί άμεσα ο έλεγχος των δημοσίων πόρων στον λαό»
Παρ’ όλο που δεν υπάρχει καμία εγγενής αντίφαση στα τρία πιο ηχηρά αιτήματα του κινήματος σήμερα –κοινοτικός έλεγχος της αστυνομίας, αποχρηματοδότηση και κατάργησή της όπως την ξέρουμε– μόνο οι προτάσεις για έλεγχο του σώματος από την κοινωνία αντιμετωπίζουν ευθέως το ζήτημα της εξουσίας στο εδώ και το τώρα, θέτοντας, επίσης, τα αιτήματα για άμεση δημοκρατία και αυτοδιάθεση του μαύρου λαού.
Ο κοινωνικός έλεγχος της αστυνομίας ήταν καθοριστικής σημασίας στη δημιουργία των Μαύρων Πανθήρων και αποτελεί ένα διαρκές αίτημα των ακτιβιστών στο Σικάγο από το 2012. Η υποστήριξη για ένα Συμβούλιο Πολιτών Λογοδοσίας της Αστυνομίας (Civilian Police Accountability Council – CPAC) έχει αυξηθεί: από ένα μέλος-υποστηρικτή, ανάμεσα στα 50 του τοπικού συμβουλίου, έφτασε τους δεκαεννέα υποστηρικτές της σχετικής νομοθεσίας. Το περασμένο φθινόπωρο, περισσότεροι από χίλιοι ακτιβιστές απ’ όλη τη χώρα συναντήθηκαν στο Σικάγο για να δηλώσουν την υποστήριξή τους στην ιδέα του κοινοτικού ελέγχου και δεσμεύτηκαν να παλέψουν για την υλοποίησή της σε είκοσι δύο πόλεις. Η λίστα μεγαλώνει ακόμη περισσότερο από τότε που άρχισαν οι διαδηλώσεις για τον Τζόρτζ Φλόιντ.
Παρότι ο κοινωνικός έλεγχος της αστυνομίας είναι πολύ κοντά στο να θεσπιστεί ως νόμος στο Σικάγο -μία πόλη που στην πλειονότητά της είναι μαύρη, με σημαντικό πληθυσμό άλλων μειονοτήτων και με τον δεύτερο μεγαλύτερο μαύρο πληθυσμό στη χώρα- το αίτημα είναι λιγότερο δημοφιλές στις μεγάλες πανεθνικές πορείες από όσο είναι το αίτημα για αποχρηματοδότηση, ή ακόμα και κατάργηση, της αστυνομίας. Αναμφίβολα, αυτό συμβαίνει επειδή τα αιτήματα του κινήματος Black Lives Matter (BLM) έχουν τη μεγαλύτερη απήχηση στις διαδηλώσεις, και το BLM υποστηρίζει την αποχρηματοδότηση της αστυνομίας. Το κίνημα, όμως, μοιάζει περισσότερο με υφαντό∙ δεν είναι συμπαγές. Πολλές συνιστώσες και πολίτες στο BLM υποστηρίζουν τον κοινωνικό έλεγχο της αστυνομίας, ενώ οι ακτιβιστές του CPAC έχουν πάρει θέση υπέρ της αποχρηματοδότησης και κατάργησης του σώματος ως επακόλουθο του κοινωνικού ελέγχου. Τα στοιχεία του BLM που αντιστέκονται στην ιδέα του κοινοτικού ελέγχου βρίσκονται υπό την επιρροή της δημιουργού του hashtag, Αλίσια Γκάρζα (Alicia Garza), που είναι πλέον μία παίχτρια στο πολιτικό ταμπλό του δημοκρατικού κόμματος και υποστηρίκτρια της εταιρικής φιλανθρωπίας.
«Το κίνημα του Black Lives Matter μοιάζει περισσότερο με υφαντό∙ δεν είναι συμπαγές»
Ένα σοβαρό, μεθοδικό πρόγραμμα αποχρηματοδότησης και κατάργησης της αστυνομίας πρέπει να προσεγγιστεί με βάση τον έλεγχο από την κοινωνική βάση. Το 90% των καθηκόντων του σώματος δεν περιλαμβάνει τη σύλληψη εγκληματιών και η κοινωνία συμφωνεί ότι οι αστυνομικοί δεν θα πρέπει να αναλαμβάνουν ενδοοικογενειακές διαμάχες, ψυχικά διαταραγμένα άτομα και ένα πλήθος κοινωνικών αντιφάσεων∙ ίσως ούτε καν την τροχαία, η οποία εδώ και καιρό έχει καταλήξει να βρίσκει προσχήματα για να απαγγελθούν κατηγορίες για εγκληματικές πράξεις. Επομένως, η αποχρηματοδότηση της αστυνομίας οδηγεί ευθέως σε κονδύλια για συγκεκριμένες δημόσιες λειτουργίες, κάποιες από τις οποίες σήμερα εκτελούνται με τον χειρότερο τρόπο από το αστυνομικό σώμα και που θα έπρεπε να είναι υπό την επίβλεψη των κοινωνικών ομάδων τις οποίες αφορούν άμεσα.
Χωρίς τον κοινωνικό έλεγχο, η αποχρηματοδότηση της αστυνομίας θα έχει μόνο ως αποτέλεσμα τη σμίκρυνση του εσωτερικού στρατού κατοχής, όχι μία αλλαγή στο θανατηφόρο σύστημα καταπίεσης. Οι κοινωνικές υπηρεσίες που θα λάβουν καινούρια χρηματοδότηση θα είναι ξανά υπόλογες μόνο στο νομοθετικό σώμα που πριν τις είχε αφήσει να ρημάξουν.
Η κατάργηση της αστυνομίας ξεκινά με τον κοινοτικό έλεγχο∙ οι εκπρόσωποι της κοινότητας όχι μόνο προσλαμβάνουν, απολύουν και ελέγχουν τους αστυνομικούς, αλλά αποφασίζουν και ποια είναι η φύση της αστυνόμευσης που θεωρείται απαραίτητη και κοινωνικά αποδεκτή. Ο έλεγχος αυτός αποτελεί προϋπόθεση για την αυτο-αστυνόμευση των κοινοτήτων, όσο περισσότερο είναι αυτό δυνατό.
Και ναι, οι κοινότητες θα πρέπει να ελέγχουν όχι μόνο την αστυνομία, αλλά και την πλειονότητα των σημαντικών υπηρεσιών και πόρων της γειτονιάς. Το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση δεν περιορίζεται μόνο στο δικαστικό σύστημα. Επομένως, οι υποστηρικτές του κοινωνικού ελέγχου της αστυνομίας θα συμφωνούσαν με τη θέση του κινήματος του Λος Άντζελες 4 Black Lives (Los Angeles Movement 4 Black Lives): «Αυτοί που έχουν πληγεί περισσότερο είναι εκείνοι που χρειάζεται να ελέγχουν τον νόμο, τους θεσμούς και τις πολιτικές που υποτίθεται μας εξυπηρετούν∙ από τα σχολεία ως τους τοπικούς προϋπολογισμούς, την οικονομία και τα αστυνομικά τμήματα».
«Η κατάργηση της αστυνομίας ξεκινά με τον κοινωνικό έλεγχο»
Οι κοινωνικός έλεγχος είναι το εργαλείο μας για να οικοδομήσουμε τον σοσιαλισμό μέσα στο πλαίσιο του δικαιώματος των ανθρώπων για αυτοδιάθεση. Είναι οι αξίες με τις οποίες, μαζί με την αλληλεγγύη, θα αποδομήσουμε την αποικιοκρατία και τον ιμπεριαλισμό στον κόσμο μας. «Όλη η Εξουσία στον Λαό» σημαίνει την αποδυνάμωση του καπιταλιστή και του λευκού ρατσιστή. Οτιδήποτε άλλο είναι αντιπερισπασμός, επινοημένος από τη Μαύρη Παραπλανητική «Αρχηγική» Τάξη, που διαφθείρει το ένδυμα του Κέντε, στην υπηρεσία των αφεντικών της, των ολιγαρχών. Μας προδίδουν ξανά και ξανά και γελούν με την προθυμία μας να τους εμπιστευτούμε για ακόμη μία φορά.
Ας τελειώσει εδώ, στο όνομα του Τζορτζ Φλόιντ.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: [1] (ΣτΜ) Το Κέντε είναι ένα παραδοσιακό ένδυμα της Γκάνας. Ήταν το ένδυμα των βασιλέων και, καθώς θεωρείται ιερό, φοριέται μόνο σε περιστάσεις εξαιρετικής σημασίας. Παγκοσμίως, χρησιμοποιείται σε τελετές αποφοίτησης. Ο συγγραφέας αναφέρεται σε αρχηγικά μέλη του δημοκρατικού κόμματος των ΗΠΑ που, τον Ιούνιο του 2020, φόρεσαν εσάρπες φτιαγμένες από Κέντε για να δηλώσουν τη συμπαράστασή τους με το κίνημα κατά του συστημικού ρατσισμού. Η κίνηση θεωρήθηκε αμφιλεγόμενη και προκάλεσε πολλές αντιδράσεις (Wikipedia link, Black Agenda Report link, NPR link)
Μετάφραση: Κατερίνα Δασκαλοπούλου
ΒΛΕΠΕ ΣΧΕΤΙΚΑ:
Αστυνομική βαναυσότητα & η επιβολή του νόμου: προς έναν ριζοσπαστικό κοινωνικό μετασχηματισμό
Πώς καταργούμε την αστυνομία: μαθήματα από τη Ροζάβα