Η Επιτροπή του KJK (Κοινότητες Κούρδισσων γυναικών) για τις Δημοκρατικές Σχέσεις και Συμμαχίες εξέδωσε τη Δευτέρα ανακοίνωση με την οποία καλεί για αλληλεγγύη στις γυναίκες και τους λαούς στο Αφγανιστάν. Η δήλωση περιλαμβάνει τα εξής:
«Στο Αφγανιστάν, το οποίο για δεκαετίες αποτελούσε τη σκηνή των πολέμων δι’ αντιπροσώπων, η εξουσία παραδόθηκε στους μισογύνηδες Ταλιμπάν ως αποτέλεσμα των βρώμικων πολιτικών των παγκόσμιων ηγεμονικών δυνάμεων. Η κατάσταση αυτή, που προκάλεσε μεγάλη οργή και θυμό στις γυναίκες και τους λαούς στο Αφγανιστάν και σε όλο τον κόσμο, αποκάλυψε για άλλη μια φορά την εξής αλήθεια: Δεν υπάρχει καμία άλλη δύναμη στην οποία μπορούμε να στηριχτούμε πέρα από την αυτεξουσία, την αυτοοργάνωση και την αυτοάμυνα. Αυτό που συνέβη στο Αφγανιστάν αποκαλύπτει πολύ καθαρά την υποκρισία των δυτικών κρατών. Οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ έδειξαν ξεκάθαρα ότι γι’ αυτές, αξίες όπως η δημοκρατία, η ελευθερία και τα δικαιώματα των γυναικών ήταν απλώς εργαλεία ώστε να βρουν μια δικαιολογία για τις δικές τους βρώμικες πολιτικές.
Οι ίδιοι που προσπάθησαν να νομιμοποιήσουν την κατοχή τους με τα “δικαιώματα των γυναικών” πριν από 20 χρόνια, αφήνουν τώρα τις ζωές εκατομμυρίων γυναικών στο έλεος των Ταλιμπάν.
Αυτοί που παρέδωσαν το Αφγανιστάν στους Ταλιμπάν σήμερα και αυτοί που κατέλαβαν το Αφρίν, το Serêkaniyê, το Girê Spî στην Τουρκική Δημοκρατία χθες είναι οι ίδιες δυνάμεις. Αυτοί που έδωσαν χθες το πράσινο φως για την τουρκική εισβολή στη Ροζάβα και τη βορειοανατολική Συρία, επαναλαμβάνουν το ίδιο σενάριο στο Αφγανιστάν σήμερα. Από τη σκοπιά των λαών, και ιδιαίτερα των γυναικών, δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ αυτών που βρίσκονται στην εξουσία ως αποτέλεσμα βρώμικων συμφωνιών.
Λέγοντας πως “Δεν έχουμε τίποτα εναντίον των πεποιθήσεων των Ταλιμπάν”, ο ίδιος ο Ερντογάν, ο επικεφαλής του φασιστικού τουρκικού καθεστώτος, παραδέχτηκε ότι μοιράζονται την ίδια νοοτροπία. Στην πραγματικότητα, το σχέδιο των ΗΠΑ να παραδώσουν τον έλεγχο του αεροδρομίου της Καμπούλ στη φασιστική Τουρκική Δημοκρατία πρέπει να κατανοηθεί μέσα σε αυτό το πλαίσιο. Η παράδοση του ελέγχου του αεροδρομίου στον Ερντογάν πρέπει να θεωρηθεί ως ένα ακόμη βήμα για την ενίσχυση της Τουρκίας, η οποία οργανώνει την πολιτική της όπως μία συμμορία. Αυτό αποτελεί μεγάλη απειλή και κίνδυνο για τους λαούς και ιδιαίτερα για τις γυναίκες.
Όπως ακριβώς στο Αφρίν, όπου ιδρύθηκε το YPJ το οποίο εμπνέει γυναίκες σε όλο τον κόσμο, και όπου σήμερα οι γυναίκες υποτάσσονται και δολοφονούνται ως αποτέλεσμα των πολιτικών των παγκόσμιων ηγεμονικών δυνάμεων, έτσι και οι γυναίκες στο Αφγανιστάν αντιμετωπίζουν τώρα την ίδια απειλή. Αυτό προμηνύεται από την αύξηση της βίας κατά των γυναικών τους τελευταίους μήνες και τις δολοφονίες πρωτοπόρων γυναικών.
Ως κουρδικός λαός και γυναίκες, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο μόνος τρόπος για να υπερασπιστούμε την ύπαρξη και τη θέλησή μας ενάντια στις ιμπεριαλιστικές και αποικιοκρατικές πολιτικές των παγκόσμιων ηγεμονικών δυνάμεων είναι η οργάνωση. Χωρίς αυτεξουσία, αυτοοργάνωση και αυτοάμυνα, δεν θα είναι δυνατόν να οικοδομήσουμε και να διατηρήσουμε μια ελεύθερη ζωή. Τόσο ως άνθρωποι όσο και ως κίνημα, έχουμε βιώσει και βιώνουμε πολύ έντονα αυτή την πραγματικότητα. Η διεθνής συνωμοσία εναντίον του ηγέτη μας Αμπντουλάχ Οτσαλάν, που συνέβη στις 15 Φεβρουαρίου 1999, είναι το πιο απτό παράδειγμα γι’ αυτό. Από τις καταλήψεις του ISIS στη Ροζάβα και το Μπασουρέ (Νότιο/Ιρακινό) Κουρδιστάν, ειδικά στο Σενγκάλ και το Κομπανέ, μέχρι τις κατοχή της Τουρκίας εδώ, οι αποικιοκρατικές και γενοκτονικές πολιτικές που αντιμετωπίζουμε βασίζονται στην ισορροπία των συμφερόντων του παγκόσμιου καπιταλισμού.
Με τον ίδιο τρόπο, η παράδοση του ελέγχου του Αφγανιστάν στους Ταλιμπάν, τον εχθρό των γυναικών και των λαών, συνέβη στο πλαίσιο των γεωστρατηγικών συμφερόντων που επιδιώκουν τα δυτικά κράτη, ιδιαίτερα οι ΗΠΑ, στη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία. Για άλλη μια φορά, βλέπουμε ότι για τις εν λόγω δυνάμεις, οι επιθυμίες, η θέληση, τα όνειρα, οι ελπίδες και οι προσπάθειες των λαών που ζουν σε αυτά τα εδάφη δεν έχουν καμία σημασία. Διότι δεν αντικειμενοποιούν μόνο αυτά τα εδάφη, τα οποία βλέπουν μόνο από την οπτική γωνία του αποικιοκράτη, αλλά και τους ανθρώπους που ζουν σε αυτά τα εδάφη. Δεν υπάρχει τίποτα που οι κάτοχοι αυτών των πολιτικών 20 ετών δεν θα κάνουν προκειμένου να εκπληρώσουν τα δικά τους συμφέροντα. Γι’ αυτό, η αναζήτηση κόκκινων γραμμών, για οποιαδήποτε ανθρωπιστική έγνοια ή αυθεντικότητα στις πολιτικές των δυτικών κρατών, δεν είναι καν αφέλεια, αλλά άγνοια. Αυτοί που ισχυρίζονταν ότι πολεμούσαν τους Ταλιμπάν για τα δικά τους συμφέροντα και που θυσίασαν τη ζωή 200.000 ανθρώπων, σήμερα κάνουν βρώμικες συμφωνίες με τις ίδιες δυνάμεις σαν να μην συνέβη τίποτα.
Στα χρόνια της κατοχής και του καθεστώτος των Ταλιμπάν, εκείνες που αγωνίστηκαν και αντιστάθηκαν περισσότερο για πραγματική δημοκρατία, ελευθερία και αξιοπρεπή ζωή ήταν οι γυναίκες. Στην πιο δύσκολη περίοδο, κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες, οι γυναίκες του Αφγανιστάν βρήκαν τρόπους να οργανωθούν.
Με τη δύναμη και την υποστήριξη που δίνουμε, και την αλληλεγγύη και την υπεράσπιση που δείχνουμε ως γυναίκες, έχουμε πλήρη πίστη ότι θα πλέξουν την αντίστασή τους όχι μόνο ενάντια στους Ταλιμπάν αλλά ενάντια σε όλες τις μισογυνικές δυνάμεις και νοοτροπίες. Από το Κουρδιστάν μέχρι το Αφγανιστάν, μια ελεύθερη ζωή και μια πραγματική δημοκρατία θα οικοδομηθεί υπό την ηγεσία των οργανωμένων γυναικών.
Ως γυναίκες από το Κουρδιστάν, στεκόμαστε σήμερα στο πλευρό των αφγανών γυναικών και των αφγανικών λαών, όπως ακριβώς κάναμε και χθες. Καλούμε όλες τις γυναίκες, ιδιαίτερα τις γυναίκες στη Μέση Ανατολή, να σταθούν αλληλέγγυες με τις αδελφές μας στο Αφγανιστάν, να υψώσουν τη φωνή τους και να υπερασπιστούν τη ζωή, τα επιτεύγματα και τα όνειρά τους. Ας ενισχύσουμε τις γυναικείες συμμαχίες μας ενάντια σε αυτές τις πατριαρχικές, μισογυνικές δυνάμεις!
Jin Jiyan Azadî! [Γυναίκα, ζωή, ελευθερία]»
Βλ. επίσης:
