Για τρίτο συνεχόμενο Σάββατο στη Λάρισα: Τώρα μιλάμε εμείς… αμεσοδημοκρατικά, οριζόντια, αδιαμεσολάβητα! ΣΑΒΒΑΤΟ 17 ΑΠΡΙΛΗ 17:00 με 20:00, 3η μέρα επανοικειοποίησης του δημόσιου χώρου, συλλογικού δημόσιου λόγου, χωρίς καταστολή… στο πάρκο του Αγίου Αντωνίου στη Λάρισα | 19.00: ανοιχτή συνέλευση πάρκου
Σχετικό κείμενο-κάλεσμα της Ανοιχτής Συνέλευσης «Σπορά»:
Τώρα θα μιλήσουμε εμείς και ο λόγος μας δεν θα είναι μόνο κραυγή «πονάω»
Οι μέρες της ανοχής στη διαχείριση των ζωών μας από τους ειδικούς και το κράτος και της ασυλίας των δυνάμεων καταστολής έχουν τελειώσει. Το μυρίζουμε στον αέρα, που δεν οφείλεται μόνο στην άνοιξη της φύσης, αλλά στην άνοιξη των σωμάτων μας που εξεγείρονται μαζί της.
Η μπότα της εξουσίας στο σβέρκο μας δεν μας φοβίζει, όπως προσδοκούν, μας εξεγείρει. Και η εξέγερση αυτή, όπως όλες που προκαλούνται από τον αυταρχισμό της εξουσίας θα είναι η αρχή του τέλους τους. Γιατί όταν σε μια κοινωνία έχει συσσωρευτεί άπειρη ύλη αγανάκτησης από την εκμετάλλευση της πανδημίας για να ισοπεδωθεί κάθε δικαίωμα, κάθε κατάκτηση των εργαζομένων τάξεων, για να περιφραχθεί και να λεηλατηθεί από τον καπιταλισμό κάθε σπιθαμή γης, κοινών και ελευθερίας, μια θρυαλλίδα είναι αρκετή.
Όπως είπε και ένας στοχαστής, υπάρχουν στιγμές που ένα γεγονός ή ένας αγώνας εισέρχονται με ένταση, ως ζωτικά στοιχεία, στη δυνατότητα διαμόρφωσης του παρόντος. Και αυτή είναι μια τέτοια στιγμή. Τώρα θα μιλήσουμε εμείς. Και ο λόγος μας ας μην είναι η προσδοκία για ένα «επέκεινα», όταν θα ωριμάσουν οι συνθήκες.
Ας αποπειραθούμε εδώ στο παρόν να διαμορφώσουμε άλλους όρους οργάνωσης της ζωής μας πέρα από το κράτος και την αγορά, σύμφωνα με τις αρχές της συνεργασίας και της συλλογικότητας. Να αυτοσχεδιάσουμε και να δημιουργήσουμε και ας κάνουμε και λάθη. Γιατί ποιος υπαγορεύει το σωστό;
Eξάλλου εμείς είμαστε οι δημιουργοί της ιστορίας. Ούτε οι φιλόσοφοι που απλά τη συμπυκνώνουν ούτε οι επαγγελματίες ή ινστρούχτορες της πολιτικής.
Ένας τσαγκάρης σχεδίασε το αρχιτεκτονικό έργο των οδοφραγμάτων της Κομμούνας. Ήταν κυρίως οι γυναίκες, οι petroleuses, οι κοινές γυναίκες, οι δασκάλες, οι εργάτες, οι τεχνίτες, οι ζητιάνοι, οι γαβριάδες, οι ποιητές, οι άπλυτοι (αυτή είναι και η ιστορική αναφορά του χαρακτηρισμού «απλυταριό») που εγκαθίδρυσαν θεσμούς αυτοκυβέρνησης.
Το περασμένο Σάββατο [3 Απριλίου] μια αυθόρμητη συνέλευση στην οποία συμμετείχαν πάνω από 100 άνθρωποι, γεννήθηκε στην πόλη, στον δημόσιο χώρο, με δημόσιο λόγο. Η ανοιχτή συνέλευση του πάρκου του Αγ. Αντωνίου, στο πάρκο όπου οι ασφαλίτες επιτέθηκαν σε παιδιά. Στην καρδιά της πόλης που είναι το πεδίο ανταγωνιστικών κοινωνικών σχέσεων, αλλά που μπορεί να λειτουργήσει και ως κοινό, ως τόπος της συλλογικής ζωής και ως πεδίο χειραφέτησης και ανατροπής.
Και θέλουμε να καθιερωθεί κάθε Σάββατο. Ώστε η οργή απέναντι στη δυστοπία που ζούμε και η ανάγκη της κοινωνικής συνεύρεσης και συλλογικής απάντησης στη βία της εξουσίας, να μετασχηματίζεται σε μια κοινότητα που θέλει μέσα από τον διάλογο και την ισότιμη συμμετοχή να ανασκευάσει τη συνθήκη που ζούμε. Διαφορετικά οι αντιστάσεις μας θα είναι σκόρπιες τουφεκιές.
Ξέρουμε πως δεν μπορεί να υπάρξει επιστροφή στο κράτος πρόνοιας. Και η πιο μεγάλη απόδειξη είναι ότι στη μεγαλύτερη υγειονομική κρίση των 100 τελευταίων ετών, ενώ πεθαίνουν χιλιάδες άνθρωποι, οι κάθε λογής πολιτικοί διαχειριστές του παγκόσμιου καπιταλισμού δεν θέλουν ούτε στοιχειωδώς να ενισχύσουν τα κρατικά συστήματα υγείας.
Δεν υπάρχει κανένας σωτήρας να εναποθέσουμε ελπίδες και προσδοκίες. Το δοκιμάσαμε και αυτό.
Είναι λοιπόν μονόδρομος να δημιουργήσουμε εδώ και τώρα μια άλλη κοινωνία μέσα σε αυτήν. Με αυτοοργάνωση της ίδιας της κοινωνίας, σε αντιπαράθεση με την κρατική οργάνωση, μέσα από κοινότητες και θεσμούς άμεσης δημοκρατίας, για την αναπαραγωγή της ζωής μας και των σχέσεών μας, πέρα από τον καπιταλισμό και το κράτος.
Ο Ρεμπό, ο ποιητής της εξέγερσης, μέλος των ατάκτων της Κομμούνας θα διακηρύξει πως «ο έρωτας πρέπει να εφευρεθεί ξανά». Τολμάμε με τη σειρά μας να πούμε πως οι κοινωνικές μας σχέσεις πρέπει να εφευρεθούν ξανά, για να μην ζήσουμε μια ζωή κοινωνικής αποστασιοποίησης, επιτήρησης, και τιμωρίας, όπως μας ετοιμάζουν, αλλά μια ζωή με ελευθερία.
——————————————
Τα Σάββατα στο πάρκο δείχνουν να καθιερώνονται, στο χέρι μας είναι να γνωριστούμε και να βρούμε κοινό βηματισμό. Στην πόλη και στον δημόσιο χώρο είχαμε χρόνια να ζήσουμε αμεσοδημοκρατικές μαζικές διαδικασίες όπως είναι η ανάκτηση και επανοικειοποίηση ενός πάρκου και συνελεύσεις.
Τα μέλη της ανοιχτής συνέλευσης “σπορά” συμμετέχουν στην συνέλευση για το ταξίδι των Ζαπατίστας και στην ανοιχτή συνέλευση του πάρκου αλλά αυτό μικρή σημασία έχει. Καλούμε όλους και όλες το άλλο Σάββατο στον Άγιο Αντώνιο να “συναντηθούμε”, να γνωριστούμε πολιτικά, να στηρίξουμε το εγχείρημα με τη φυσική μας παρουσία και να το εμπλουτίσουμε με τις ιδέες μας…
Ανοιχτή Συνέλευση Σπορά
