Κείμενο: Ηλίας Σεκέρης
ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
Η εκλογή αντιπροσώπων και η δημοκρατία είναι ασυμβίβαστα ενδεχόμενα. Όμως αυτό είναι μια άλλη κουβέντα. Από τη στιγμή που τα πράγματα είναι όπως είναι στο πολίτευμα της Ελλάδας και έχουμε αυτή την αφαίρεση της δημοκρατίας που λέγεται κοινοβουλευτισμός, θα μπορούσαμε τουλάχιστον να απαιτήσουμε έναν κάποιο «εκδημοκρατισμό» του.
Τι εννοώ; Από τον Μάιο του 2012, μέχρι τις τελευταίες εκλογές του 2019, δηλαδή σε 5 συνεχόμενες εκλογικές διαδικασίες, η αποχή βγαίνει σταθερά πρώτη σε ποσοστό και μάλιστα με μια αυξητική τάση (34,88% τον Μάιο του 2012 – 42,22% το 2019). Αυτό σημαίνει ότι, παρ’ όλο που δεν υπάρχει καμία θεσμική αναγνώρισή της (μας έχουν γραμμένους όλους εμάς που δεν ψηφίζουμε), ο κόσμος συνεχίζει να απαξιώνει το πολιτικό σύστημα ολοένα και περισσότερο, καθώς επιλέγει να μην το νομιμοποιεί συμμετέχοντας σε αυτό.
Και φυσικά αυτό δεν είναι αδιαφορία, όπως εικάζουν οι κομματικοί, αυτό είναι η αναγνώριση της σήψης του κοινοβουλευτισμού.
Ένα πρώτο βήμα, λοιπόν, είναι η θεσμική αναγνώριση της αποχής. Όχι για λόγους δημοκρατίας –αυτή δεν πρόκειται να έρθει με εκλογές, κόμματα με φρου φρου και αρώματα– αλλά για λόγους πλειοψηφίας. Στις τελευταίες εκλογές 2.251.618 άνθρωποι ψήφισαν Ν.Δ., 1.781.057 ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και 4.215.290 απείχαν από τη διαδικασία. Κοντολογίς, ακόμη κι αν τα δύο μεγάλα κόμματα ένωναν τους ψηφοφόρους τους, πάλι θα ήταν λιγότεροι κατά περίπου 200.000 από αυτούς που απείχαν.
Εφόσον λοιπόν, όπως μας λένε όλοι, στο σύστημα διακυβέρνησης της Ελλάδας «κουμάντο κάνει ο κυρίαρχος λαός» αλλά αυτός επιλέγει αποχή, γιατί τον έχουμε γραμμένο;
Για να κλείσω τη σκέψη μου, θεωρώ ότι, παρ’ όλο που δεν αναγνωρίζεται η αποχή, το να απέχεις από τη διαδικασία είναι κάτι που αποδυναμώνει τόσο τα κόμματα όσο και τον ίδιο τον κοινοβουλευτισμό. Είναι κάτι που αν το δεις στην οριακή του κατάσταση, μπορεί να επιφέρει διαδικασίες για να ανοίξει μια συζήτηση για αλλαγή και εκδημοκρατισμό της κοινωνίας.
Γι’ αυτό έχουν φαγωθεί όλοι οι κομματικοί να πάμε να ψηφίσουμε.
Ο Μητσοτάκης και ο κάθε Μητσοτάκης, προτιμά να κυβερνήσει ο Τσίπρας και ο κάθε Τσίπρας, παρά να αλλάξει το σύστημα που αυτοί είναι οι άρχοντες που παίρνουν τις αποφάσεις και εμείς οι αρχόμενοι που τις ανέχονται θέλοντας και μη.
Αλλιώς τα ξαναλέμε σε μια τετραετία που θα τους δείξουμε πάλι ποιος κάνει κουμάντο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ:
