Το ντοκιμαντέρ «Σχολειοποιώντας τον Κόσμο: Το Τελευταίο Χρέος του Λευκού Ανθρώπου» (2010) μεταφράστηκε και διατίθεται πλέον και με ελληνικούς υπότιτλους.
Το “Schooling the World: The White Man’s Last Burden”, μία παραγωγή της σκηνοθέτριας Carol Black, προσφέρει μια βαθιά ανησυχητική ματιά στα αποτελέσματα της σύγχρονης εκπαίδευσης. Εξετάζει τον αντίκτυπο που αυτή έχει στους τελευταίους βιώσιμους αυτόχθονες πολιτισμούς του κόσμου. Τι πραγματικά συμβαίνει όταν αντικαθιστούμε τον τρόπο μάθησης και κατανόησης του κόσμου ενός παραδοσιακού πολιτισμού με τον δικό μας; Αυτό το ντοκιμαντέρ καλύπτει την ιστορία της χρησιμοποιησης των σχολείων για την εξάλειψη των παραδόσεων των αυτόχθονων πολιτισμών τους τελευταίους αιώνες.
Ένα προβληματικό μέρος του σύγχρονου σχολικού συστήματος βρίσκεται στην κατήχηση. Και, έτσι, η πίεση να φαίνεσαι πιο μοντέρνος κατατρώει τις αξίες που κρατούν οι παραδοσιακοί άνθρωποι. Αυτή η πίεση εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο. Υπάρχουν πολύ λίγες εστίες αγώνα που αντιστέκονται στην ομογενοποίηση των συστημάτων μάθησης. Ωστόσο, με τις συνεχείς απειλές της χρηματοοικονομικής ασφάλειας σε μια παγκόσμια οικονομία, ελάχιστα μπορούν να επιτύχουν αυτοί οι θύλακες από μόνοι τους.
Χρειάζεται σίγουρα μια ολιστική αλλαγή στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τη μαθησιακή εκπαίδευση. Αυτό το ντοκιμαντέρ για τη βιομηχανική εκπαίδευση αγγίζει την ανάγκη σχεδιασμού ενός τέτοιου μοντέλου.
Μέσα από μαρτυρίες ντόπιων και μελετητών των παραδοσιακών τρόπων ζωής, καταγράφει την επίδραση της επέκτασης του σχολικού συστήματος στην περιοχή Λαντάκ της Ινδίας. Η μέχρι τότε αυτάρκης και ευημερούσα αυτή περιοχή, έπειτα από τα μέσα της δεκαετίας του ’70, όταν ξεκινά η σύνδεσή της με τα αστικά κέντρα και τις διεθνείς αγορές, αρχίζει σταδιακά να χάνει την τοπική της ιδιαιτερότητα τόσο σε πολιτισμικό όσο και υλικό επίπεδο. Πέρα από τα εμπορεύματα που καταφθάνουν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς εκείνη την περίοδο, αρχίζουν και ιδρύονται σχολεία με σκοπό να φτιάξουν ανθρώπους συμβατούς με τα πρότυπα των τότε εθνικών αναπτυξιακών στόχων. Οι νέες γενιές εκπαιδεύονται ώστε να καταναλώνουν και να παράγουν μέσα σε μία παγκοσμιοποιημένη αγορά, απομακρυνόμενες από την τοπική γνώση και σοφία που, μέχρι τότε, μεταδίδονταν οργανικά μέσα από την καθημερινότητα.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, χωρίς να υπάρχουν συνεχιστές, ο κυκλικός τρόπος ζωής σταδιακά αρχίζει και περιορίζεται, ενώ τα πολιτιστικά κατάλοιπά του, αποκομμένα πλέον από το υπόλοιπο της ζωής, γίνονται πόλος έλξης για ευρωπαίους τουρίστες. Το ντοκιμαντέρ είναι μία ευθεία βολή ενάντια στην υπερανάπτυξη του σχολικού συστήματος το οποίο συγκρίνει, κατατάσσει και ομοιογενοποιεί τα νεαρά μέλη των κοινωνιών σε παγκόσμια κλίμακα. Στον αντίποδα αυτής της ισοπεδωτικής εξέλιξης έχουν αναπτυχθεί ορισμένες πρωτοβουλίες των κατοίκων της περιοχής-, που προσπαθούν να αντισταθούν σε αυτό το αδιέξοδο, ενισχύοντας τη διατήρηση της ζωής στις τοπικές κοινωνίες. Αυτό γίνεται τόσο μέσα από δομές μάθησης και τεχνολογικής έρευνας όπως το SECMOL και το LEDeG, όσο και από οργανώσεις πολιτών όπως η Συμμαχία των Γυναικών του Λαντάκ (Ladakh Women’s Alliance) και o αγροτικός συνεταιρισμός του Λαντάκ (Ladakh Farmers’ Cooperative).
64 λεπτά / 2010 / Carol Black
Για ελληνικούς υπότιτλους ενεργοποιείστε από το εικονίδιο δίπλα στις ρυθμίσεις:
