H ακροδεξιά κυβέρνηση του Javier Millei στην Αργεντινή επιχειρεί να κλείσει τις αυτοδιαχειριζόμενες συνεταιριστικές επιχειρήσεις. Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες στις επιχειρήσεις αυτές με τη συμπαράσταση και των υπόλοιπων εργαζόμενων και των σωματείων τους δίνουν σκληρό αγώνα εναντίον της ακροδεξιάς πολιτικής του απειλεί να οδηγήσει στην ανεργία χιλιάδες εργαζόμενους και εργαζόμενες και στη φτωχοποίηση. Η “Συνάντηση για την Οικονομία των Εργαζομένων”, ένα δίκτυο αυτοδιαχειριζόμενων και συνεταιριστικών επιχειρήσεων και άλλων οργανώσεων, καλεί σε διεθνή αλληλεγγύη οργανώσεις, σωματεία και μεμονωμένους πολίτες σε όλο τον κόσμο:
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΜΙΛΕΪ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ:
Οι συμμετέχοντες και οι συμμετέχουσες στη Συνάντηση «Οικονομία των Εργαζομένων», που αποτελείται από ανακτημένες και αυτοδιαχειριζόμενες επιχειρήσεις, εργατικούς συνεταιρισμούς, συνδικάτα και οργανώσεις της κοινωνικής, αλληλέγγυας και λαϊκής οικονομίας, απορρίπτουμε και αποκηρύσσουμε τις δηλώσεις του προεδρικού εκπροσώπου Μανουέλ Αντόρνι, δηλώσεις γεμάτες ιδεολογικές προκαταλήψεις και ψέματα για τους συνεταιρισμούς με τις οποίες εξαγγέλλονται μέτρα που, αν εφαρμοστούν, θα δώσουν ένα ακόμη πλήγμα στην καθημερινή ικανότητα διαβίωσης των συνεταιρισμένων εργαζομένων και στην ίδια την ύπαρξη των οργανώσεών μας.
Αξίζει να θυμηθούμε (κάτι που ο Αντόρνι αγνοεί ή κάνει πως αγνοεί) ότι η πλειονότητα των συνεταιρισμών μας είναι η οργανωμένη απάντηση της εργατικής τάξης μας στις καταχρήσεις και τις αποτυχίες της «ελεύθερης αγοράς» που άρχισε να επιβάλλεται από διάφορες κυβερνήσεις μέχρι σήμερα, αρχής γενομένης από την πολιτικο-στρατιωτική δικτατορία με την οποία ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρός του ταυτίζονται ξεδιάντροπα. Μιας «ελεύθερης αγοράς» που προκαλεί την απώλεια δεκάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας στο συνεταιριστικό και το αυτοδιαχειριστικό κίνημα, τη στιγμή που έπαψε να υπάρχει η επίσημη απασχόληση και η εργασιακή επισφάλεια οδηγεί σε υπερεκμετάλλευση.
Οι συνεταιρισμοί και οι αυτοδιαχειριζόμενες επιχειρήσεις μας είναι η έκφραση της αξιοπρέπειας του εργαζόμενου λαού την οποία η κυβέρνηση Μιλέι ποδοπατά με τα μέτρα της καθημερινά.
Μέσα σε αυτές τις κατάπτυστες δηλώσεις περιλαμβάνεται ένα τεράστιο ψέμα: ότι οι συνεταιρισμοί είναι δήθεν ένα «ταμείο» που «χρηματοδοτείται από τα λεφτά του αργεντίνικου λαού». Αυτή η δήλωση δείχνει, πρώτα απ’ όλα, ότι οι Αντόρνι και Μιλέι δεν γνωρίζουν ότι ένας συνεταιρισμός είναι, εξ ορισμού, μια αυτόνομη οικονομική οργάνωση, μια συλλογικότητα ανθρώπων που συνεταιρίζονται για να δημιουργήσουν μια παραγωγική δραστηριότητα ή μια δραστηριότητα παροχής υπηρεσιών και, στην περίπτωση των εργατικών συνεταιρισμών, παράγουν μέσω της συνεργασίας μεταξύ των ανθρώπων που εργάζονται. Το κράτος δεν χρηματοδοτεί τους συνεταιρισμούς, πέραν των όποιων επιδοτήσεων ή προγραμμάτων που διοχετεύονται μέσω των συνεταιρισμών — οι συνεταιρισμοί ζουν από την εργασία των μελών τους.
Στην περίπτωση των προγραμμάτων Potenciar Trabajo [Ενίσχυση στην Εργασία], πρόκειται για ατομικές επιδοτήσεις, τις οποίες, σε πολλές περιπτώσεις, λαμβάνουν τα μέλη των συνεταιρισμών ως συμπλήρωμα στο εισόδημά τους και ως συμβολή για την αντιστάθμιση των απωλειών εισοδήματος λόγω της κρίσιμης οικονομικής κατάστασης που βιώνουμε, για την οποία δεν ευθύνεται σε καμία περίπτωση κανένας συνεταιρισμός και κανένας εργαζόμενος ή εργαζόμενη. Ο Μιλέι και ο Αντόρνι θα πρέπει να αναζητήσουν έξω από τα εγχειρίδια της αυστριακής σχολής που καταναλώνουν και όπου δεν πρόκειται να το βρουν, κάποιο κείμενο που να τους διαφωτίσει σχετικά με τους συνεταιρισμούς ως οικονομικές οργανώσεις που βασίζονται στην ενωμένη δράση και την αλληλεγγύη, αν και θα ήταν πολύ πιο απλό να έρθει κανείς σε επαφή με οποιαδήποτε από τις οργανώσεις μας για να το διαπιστώσει ιδίοις όμμασι.
Το απαράδεκτο είναι εν προκειμένω ότι, για άλλη μια φορά, οι δηλώσεις του προεδρικού εκπροσώπου προχωρούν ακόμη πιο πέρα ακόμη και από το μέτρο που πράγματι έλαβε το κρατικό INAES (Εθνικό Ίδρυμα Συνεταιρισμών και Κοινωνικής Οικονομίας), το οποίο επίσης απορρίπτουμε κατηγορηματικά. Οι αποφάσεις 878 και 879/2024, που ψηφίστηκαν από το Διοικητικό Συμβούλιο του INAES, αναστέλλουν περισσότερους από 11.000 συνεταιρισμούς με το πρόσχημα της έλλειψης των αναγκαίων εγγράφων ή της μη συμμόρφωσης με τους κανονισμούς, στηρίζοντας το επιχείρημά τους στην υποτιθέμενη χρηματοδότηση, τα χρόνια που ακολούθησαν την κυβέρνηση Μάκρι, συνεταιρισμών των οποίων η λειτουργία είχε ανασταλεί με παρόμοια απόφαση του, όχι τυχαία, τότε προέδρου του INAES Μαρσέλο Κολόμπ, πάλι σε εκείνο το μέρος.
Αντί να διερευνήσει αν υπάρχουν παρατυπίες, που είναι ένα από τα καθήκοντα του INAES, ή να επιδιώξει να επιλύσει τυχόν προβλήματα που μπορεί να έχουν οι συνεταιρισμοί λόγω του ότι δεν διαθέτουν τα αναγκαία έγγραφα, το INAES υιοθετεί τη στάση του «αλυσοπρίονου» (Μπουρλότο Όλα) που χαρακτηρίζει αυτή την κυβέρνηση, και αναστέλλει, χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση, τη λειτουργία χιλιάδων συνεταιρισμών, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι εργατικοί συνεταιρισμοί.
Αυτό το επιθετικό μέτρο θα πρέπει επίσης να εξηγηθεί από τους εκπροσώπους των συνεταιριστικών και των αλληλοβοηθητικών φορέων στο Διοικητικό Συμβούλιο, αρχής γενομένης από τον Ariel Guarco, ο οποίος είναι επίσης πρόεδρος της Διεθνούς Συνεταιριστικής Συμμαχίας.
Παρά τις δηλώσεις του Αντόρνι, αυτό το τιμωρητικό μέτρο απέχει ακόμα πολύ από τις εξαγγελίες του για τον τερματισμό όλων των συνεταιρισμών που δημιουργήθηκαν από το 2020 έως το 2022 (και για μια «ειδική» επανεξέταση αυτών που δημιουργήθηκαν το 2023), ρίχνοντας ένα πέπλο καχυποψίας πάνω από όλες τις οργανώσεις μας ότι τάχα είναι μέρος ενός «ταμείου» ή ότι ζουν από τη δημόσια χρηματοδότηση, όταν ακριβώς αυτό που απαιτούμε είναι περισσότερες και καλύτερες δημόσιες πολιτικές για την ανάπτυξη της δικής μας μορφής οικονομίας, η οποία είναι η καλύτερη συμβολή που μπορεί να κάνει η εργατική τάξη στην ευημερία της κοινωνίας στο σύνολό της. Ο Αντόρνι είτε ψεύδεται ακόμα και ως προς το εύρος των μέτρων που έχει εξαγγείλει, είτε δεν έχει υποβληθεί ακόμη το σύνολο των, εντελώς παράνομων και αθέμιτων, αυτών μέτρων.
Για όλους αυτούς τους λόγους, απαιτούμε από τον εκπρόσωπο του προέδρου να ανακαλέσει δημόσια τις συκοφαντίες και τις ψευδείς δηλώσεις που διατύπωσε στη Συνέντευξη Τύπου της 27ης Μαρτίου, απορρίπτουμε όλο τα μέτρα που προωθούνται σε βάρος των εργατικών συνεταιρισμών, απαιτούμε την επαναφορά των προγραμμάτων και των μέτρων για την προώθηση των συνεταιρισμών και τη στήριξη των εργαζομένων στον τομέα μας, και απαιτούμε από το ΙΝΑΕS να εκπληρώσει τα καθήκοντά του για την προώθηση και την εποπτεία των συνεταιριστικών και των αλληλοβοηθητικών φορέων χωρίς να επιβάλει τιμωρητικά μέτρα, όπως τα προαναφερόμενα ψηφίσματα, τα οποία πρέπει να καταργηθούν άμεσα.
Καλούμε όλες τις εργαζόμενες και όλους τους εργαζόμενους στην αυτοδιαχείριση, στους συνεταιρισμούς και στην κοινωνική, αλληλέγγυα και λαϊκή οικονομία να κινητοποιηθούν για να μην περάσουν τα παραπάνω. Απαιτούμε επίσης από τους συνεταιριστικούς και αλληλοβοηθητικούς φορείς που συμμετέχουν στο διοικητικό συμβούλιο του ΙΝΑΕΣ να εξηγήσουν τη θέση τους και να μην κάνουν πλάτες στην αντιλαϊκή επίθεση αυτής της κυβέρνησης αλλά να ανακαλέσουν το ψήφισμα που ενέκριναν. Ζητάμε επίσης τον συντονισμό της δράσης της αυτοδιαχειριζόμενης εργατικής τάξης με τις υπόλοιπες εργαζόμενες και εργαζόμενους, ιδιαίτερα με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και τις κεντρικές τους ομοσπονδίες, ώστε να δρομολογήσουμε επειγόντως ένα σχέδιο αγώνα προκειμένου να μην περάσει το νομοσχέδιο αυτό.
————————–
ΒΛΕΠΕ ΕΠΙΣΗΣ: https://www.opendemocracy.net/en/5050/women-argentina-food-crisis-hunger-soup-kitchens-cook-common-pots-milei/
“Οι γυναίκες αντεπιτίθενται καθώς η κυβέρνηση του Milei προσπαθεί να λιμοκτονήσει τις κουζίνες τους”
Οι κοινοτικές κουζίνες κρατούν ζωντανές τις «κοινές κατσαρόλες» παρά τις λιγοστές προμήθειες και την κυβερνητική εκστρατεία που τις χαρακτηρίζει “διεφθαρμένες”.
Η νέα κυβέρνηση βασίζει τις δραστικές της περικοπές στην υποτιθέμενη «διακριτική και εκβιαστική» χρήση αυτών των πόρων από τις ομάδες που διαχειρίζονται τις κουζίνες τροφίμων και ισχυρίζεται ότι περισσότερες από τις μισές από τις 44.000 εγγεγραμμένες κουζίνες είτε δεν λειτουργούν είτε δεν υπάρχουν. καθόλου. Όσον αφορά τις δημόσιες καταγγελίες από τους ενεργούς πολίτες της κοινότητας για έλλειψη τροφίμων, οι αρχές λένε ότι αποτελούν έκφραση «της διαφωνίας για την ανεξέλεγκτη και ανεξέλεγκτη διανομή αυτού του φαγητού». Ο Albornoz, της La Poderosa, λέει ότι αυτές οι κατηγορίες είναι αβάσιμες και πως «η φιγούρα του μεσάζοντα δεν υπάρχει».
