Ο Γιάννης Ταμτάκος (1908 – 4 Ιανουαρίου 2008) ήταν Έλληνας πολιτικός αγωνιστής αρχικά του αρχειομαρξισμού, τροτσκισμού και μετέπειτα στη ζωή του του αναρχισμού, που έζησε στην Ελλάδα και στην Αυστραλία. Για την πολιτική του δράση του διώχτηκε τόσο από το κράτος όσο και από τoν σταλινισμό. Ήταν ο τελευταίος επιζών και εξέχουσα προσωπικότητα της μεγάλης απεργίας του 1936 στη Θεσσαλονίκη.
Ο Γιάννης Ταμτάκος ενσάρκωνε τις πιο λαμπρές στιγμές, τις πλέον δημοκρατικές εκφάνσεις του εργατικού κινήματος μιας περιόδου, οπού η κοινωνία διεκδικούσε τη θέση της στο προσκήνιο της ιστορίας και η οποία σήμερα φαντάζει μακρινή. Το βιβλίο του “Αναμνήσεις μιας ζωής στο επαναστατικό κίνημα” που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2003, περιέχει απομαγνητοφωνημένες αυτοβιογραφικές αφηγήσεις με αναφορές σε ιστορικά και πολιτικά γεγονότα του τελευταίου αιώνα, καθώς και με πολλά στοιχεία για τους αρχειομαρξιστές. Το βιβλίο του Ταμτάκου βρίσκεται διαθέσιμο σήμερα σε μορφή pdf.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ:
«Πώς σε λένε;». Είπα το ψευδώνυμό μου – Γιάννης Καζάκος. Αυτός ο χαφιές ο νοματάρχης κρατούσε το πιστόλι, με χτυπάει με την κάνη και μου λέει συγκεκριμένα τη φράση: «Γαμώ το Στάλιν σου!». Πού να ήξερε… Εμένα με πήραν τα αίματα. Αυτοί οι δύο ήτανε άνθρωποι του Δάγκουλα, μία συμμορία παρακρατικών που δρούσε εδώ στη Θεσσαλονίκη και συνεργαζόταν με την αστυνομία. «Τι ήρθες εδώ να κάνεις;». Εγώ είχα κι ένα κουστούμι παλιό κι έκανα ότι είχα πάει να το γυρίσω ανάποδα, να μου το διορθώσει ο ράφτης. Τι να πω, ότι είχαμε συνάντηση του πυρήνα; Όλα τα στοιχεία τα είχαμε κρύψει στα κάρβουνα, γιατί παίρναμε μέτρα προφύλαξης – μην ξεχνάμε ότι ήμασταν στην παρανομία. Μας κάνουνε έρευνα και με κατεβάζουν κάτω που ήταν κατάστημα, κατεβαίνει κι ένας μαζί μου και με φυλάει με το πιστόλι, ήταν και λίγο αλλήθωρος, δεν έβλεπε πολύ καλά…
ΒΛ. ΣΧΕΤΙΚΑ: Το παράδειγμα του Γιάννη Ταμτάκου
Το βιβλίο σε pdf:
