Οι μελισσοκόμοι βρίσκονται αυτές τις μέρες στον δρόμο. Όπως σημειώνει το Ορεινό μέλι: “Η μελισσοκομία στην Ελλάδα συνεχίζει να είναι υπό διωγμό, με τις απαγορευτικές διατάξεις των Δασαρχείων και της Πυροσβεστικής και με μία νομοθεσία η οποία ευνοεί τη νοθεία και τις ελληνοποιήσεις του μελιού. Παράλληλα, η μείωση της παραγωγής μελιού λόγω της κλιματικής αλλαγής ήταν γνωστή τα τελευταία χρόνια αλλά την περσινή χρονιά (2023) ξεπέρασε κάθε προηγούμενο καθώς άγγιξε το -60%.” Η μελισσοκομία στην Ελλάδα πνέει τα λοίσθια. Η κοινωνία καλείται να πάρει άμεσα πολύ σημαντικές αποφάσεις.
Με αφορμή τις κινητοποιήσεις των μελισσοκόμων θυμόμαστε ένα στιγμιότυπο ιστορίας – την 1η απεργία πείνας στην αγροτική ιστορία της χώρας:
Το 1975, έξω από τα σκαλιά του Υπουργείου Γεωργίας, μελισσοκόμοι πραγματοποιούν την πρώτη απεργία πείνας στην αγροτική ιστορία της χώρας. Κυριότερη αιτία είναι η αλόγιστη χρήση μελισσοτοξικών φυτοφαρμάκων.
Της απεργίας πρωτοστατεί ο μελισσοκόμος Κώστας Μανιάς με πολυήμερη απεργία πείνας, έπειτα από την ολοκληρωτική καταστροφή που υπέστη το μελισσοκομείο του στις πορτοκαλιές του Άργους.
Παρότι οι γραμματικές γνώσεις του Μανιά περιορίστηκαν στο απολυτήριο ενός κατοχικού Δημοτικού Σχολείου, έγραψε κοντά στα 10 βιβλία και 30 δοκίμια, σε ένα εκ των οποίων περιγράφει την οργάνωση του αγώνα των μελισσοκόμων του Άργους.
Είναι αυτός που έγραψε το εμβληματικό «Πέτρο αγόρι μου!» (Αθήνα 2022), ένα ατελείωτο μοιρολόι στον γιο του τον Πέτρο, εθελοντή πυροσβέστη, που έχασε τη ζωή του, στις φωτιές της Βαρυμπόμπης τον Αύγουστο του 2021. Ο αδερφός του Πέτρου, εθελοντής πυροσβέστης, καμένος κι αυτός στις φωτιές της Βαρυμπόμπης, νοσηλεύτηκε δυο μήνες, πλάι στο κρεβάτι του Πέτρου…
Έπειτα από αυτές τις απεργιακές κινητοποιήσεις, δόθηκαν για πρώτη φορά άδειες για μελισσοκομικά φορτηγά στους κατ’ επάγγελμα μελισσοκόμους, ενώ ορίστηκαν (Ν 721/1977) οι όροι και οι προϋποθέσεις χρήσης μελισσοτοξικών φαρμάκων από τους καλλιεργητές.
Για αρκετά χρόνια επαναλαμβάνονταν συστάσεις προς τους αγρότες με εγκυκλίους, ανακοινώσεις και δημοσιεύματα από τις κατά τόπους γεωργικές υπηρεσίες και σταδιακά, χρόνο με το χρόνο η κατάσταση βελτιώθηκε.
Σημαντικό ρόλο έπαιξε και το περίφημο πείραμα της Λαμίας (Σεπ. 1973) που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Η Μέλισσα” και αποδείκνυε ότι όταν δεν υπάρχουν μέλισσες λόγω της χρήσης εντομοκτόνων, δεν καρποφορεί η μηδική.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ “ΟΡΕΙΝΟ ΜΕΛΙ”:
