Reclaim the beach – H Πάρος για ελεύθερες παραλίες! Νέο κάλεσμα 30/07

0

Φάκελος: Κοινά αγαθά/περιφράξεις

H Κίνηση Πολιτών Πάρου για Ελεύθερες Παραλίες καλεί στην Πάρο για συγκέντρωση εκ νέου στις 30/07 στις 18:00, Μαρτσέλο &Κριός.

Η Κίνηση Πολιτών Πάρου για Ελεύθερες Παραλίες είναι μία “από τα κάτω” συλλογικότητα πολιτών του νησιού. Μας ενώνει η έγνοια για τη συρρίκνωση του δημόσιου χώρου και ο εκτοπισμός μας από τις παραλίες του τόπου μας. Ανησυχούμε για την παγίωση της ανομίας και ασυδοσίας στις παραλίες της Πάρου από επιχειρήσεις που εκμεταλλεύονται τμήματα παραλιών και καταλαμβάνουν αυθαίρετα με ξαπλώστρες και ομπρέλες τον κοινόχρηστο χώρο, πολύ πέραν των ορίων που προβλέπουν οι συμβάσεις παραχώρησης που έχουν υπογράψει. Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα των πολιτών και επισκεπτών του νησιού μας για ελεύθερη πρόσβαση στις παραλίες που αγαπάμε. Το ελληνικό καλοκαίρι είναι κομμάτι της ψυχής μας, είναι κομμάτι της ταυτότητάς μας: ας μην επιτρέψουμε σε κανέναν να μας το πάρει!

Στο κάλεσμά τους αναφέρουν:

“Διεκδικούμε το δικαίωμά μας στο δημόσιο χώρο, το δικαίωμά μας να απολαμβάνουμε τις παραλίες μας που καταπατούνται από άπληστους, κοινωνικά ανεύθυνους επιχειρηματίες που καταλαμβάνουν παραλίες στο σύνολό τους (βλ. Κριός) ή υπερβαίνουν τα όριά τους μέχρι και 100 φορές περισσότερο από την έκταση που νομίμως μισθώνουν (βλ. Μαρτσέλο)”.

Via Damianos Gavalas:

“Ο παρακάτω διάλογος είναι αυθεντικός και έχει ήδη δημοσιοποιηθεί. Έλαβε χώρα στην παραλία Μικρή Σάντα Μαρία της Πάρου, στις 23/7/2023, στη διάρκεια μιας ειρηνικής διαμαρτυρίας της Κίνησης Πολιτών Πάρου κατά της αυθαίρετης κατάληψης της παραλίας από 2-3 «επιχειρήσεις» που νοικιάζουν ομπρελοκαθίσματα, κατά παράβαση απόφασης του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Πάρου που αποφάσισε να ΜΗΝ παραχωρήσει κανένα τμήμα της παραλίας. Η παραλία θα έπρεπε να είναι (αλλά δεν είναι) 100% ελεύθερη για τους πολίτες. Συνομιλούν μέλη της Κίνησης Πολιτών με έναν εκ των «επιχειρηματιών»:
-Είστε παράνομος, δεν έχετε άδεια.
-Το ξέρω!
-Άρα πρέπει να απομακρύνετε τις ξαπλώστρες και να καθαρίσετε την παραλία.
-Όχι, δεν θα το κάνω.
-Μα, έχετε καταλάβει χώρο που ανήκει στους πολίτες.
-Κάντε ό,τι καταλαβαίνετε. Ας έρθει η αστυνομία! Ας μου κάνει μήνυση. Μου έχουν κάνει ήδη!

Ο διάλογος, πέραν από κωμικοτραγικός, είναι υπέροχα αποκαλυπτικός. Πόσο πιο κυνικά θα μπορούσε να δηλώσει ο «επιχειρηματίας» την περιφρόνησή του απέναντι στις Αρχές της ευνομούμενης (not) πολιτείας μας;

Δείτε ένα time lapse της Πάρου από το 1984 έως το 2020:

Στα χρόνια που έχουμε διανύσει στον 21ο αιώνα μόνο, το δομημένο περιβάλλον του νησιού έχει μεταβληθεί περισσότερο από όσο στα προηγούμενα 3500+ χρόνια που κατοικείται από τον άνθρωπο!

Ειδικά από το 2015 (αεροδρόμιο) και μετά οι αλλαγές είναι τρομακτικές. Από το time lapse, μάλιστα, λείπουν τα τελευταία 2 χρόνια της απόλυτης οικοδομικής φρενίτιδας. Μόνο οι ορεινοί όγκοι στο κέντρο του νησιού έχουν μείνει σχετικά ανεπηρέαστοι. Οι λόφοι ισοπεδώνονται ο ένας μετά τον άλλο για να ξεπηδήσουν τουριστικά χωριά, ολότελα έρημα το χειμώνα. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 1000+ εκκρεμείς οικοδομικές άδειες σε Πάρο και Αντίπαρο (είναι σαν το 3ο σε πληθυσμό χωριό της Πάρου να χτιστεί στα επόμενα 2-3 χρόνια!) Μπορούμε να φανταστούμε τις επιπτώσεις λειτουργίας του νέου διεθνούς αεροδρομίου στο δομημένο περιβάλλον; Υπάρχει κανείς που να πιστεύει στα σοβαρά ότι αυτό το μοντέλο ανάπτυξης είναι βιώσιμο; Ότι θα μπορούμε, εμείς και τα παιδιά μας, να ευημερούμε μετά από λίγα χρόνια στον τόπο μας, αν κάτι δεν αλλάξει δραστικά; Γιατί πρέπει να περιμένουμε την ολοκληρωτική καταστροφή (που άλλοι τόποι έχουν υποστεί ήδη) για να αντιδράσουμε;

Πότε επιτέλους θα πατήσουμε το φρένο;

Καιρός να αρχίσουμε να συνδέουμε τα συμπτώματα (παραλίες, καταπάτηση δημόσιου χώρου, κυκλοφοριακή ασφυξία, parking, ραγδαία υποβάθμιση υδάτινων πόρων, περιβαλλοντική καταστροφή, εγκατάλειψη πρωτογενούς τομέα, κλπ) με τις αιτίες: υπερτουρισμός και υπερδόμηση. Και να σκεφτούμε πως πρέπει, ως κοινωνία, να απαντήσουμε σε αυτές τις προκλήσεις. Όσο ακόμα μένει καιρός.

Και ο σύνδεσμος εδώ:


Φωτογραφίες: Στέφανος Μαγκριώτης

————————————————-

ΒΛ. ΕΠΙΣΗΣ:

Κάμπινγκ Βούλας: ο πρώτος οργανωμένος παραλιακός χώρος που λειτούργησε με αυτοδιαχείριση

Αφήστε ένα σχόλιο

nineteen − six =