Κείμενο-ανταπόκριση για το Αυτολεξεί: Front pour l’autonomie
Με αφορμή τη διαδικασία ψήφισης του νομοσχεδίου για τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος στη Γαλλία, αποφασίσαμε να μεταφράσουμε την ανακοίνωση του Διαπανεπιστημιακού Αντιφασιστικού Συντονισμού –Coordination Antifasciste Interuniversitaire– σε σχέση με τις προοπτικές της απεργίας διαρκείας της δια-συνδικαλιστικής συνεννόησης που μέχρι τώρα έχει δημιουργήσει ένα (σπάνια) ευρύ μέτωπο (CGT, CFDT, FO, CFE-CGC, CFTC, FSU, Solidaires) με στόχο την ολική απόσυρση της μεταρρύθμισης.
Όσο πλησιάζε η ημερομηνία ψήφισης του νομοσχεδίου (Πέμπτη 16/03/2023), διαπιστωνόταν η αδιαλλαξία της κυβέρνησης Μακρόν απέναντι στο μπλοκάζ της χώρας από τα συνδικάτα με διακοπές ενέργειας σε κατοικίες βουλευτών, βιομηχάνων, δισεκατομμυριούχων, δημοσιογράφων, μπλοκάζ σε αποθήκες καυσίμων, σε διυλιστήρια, διόδια, λιμάνια, εργοστάσια και αυτοκινητοβιομηχανίες, βενζινάδικα κα, απεργίες στα πυρηνικά εργοστάσια, στα τρένα και τις μεταφορές, αποθήκες amazon και γενικότερα logistics.
Αυτή η πρωτοφανής επίδειξη δύναμης από τα συνδικάτα δεν φαίνεται μέχρι τώρα να πτοεί τη συμμαχία του Μακρόν που έχει τη στήριξη όλου του μπλοκ εξουσίας αλλά και τη μεγάλη αποδοκιμασία από την κοινή γνώμη σύμφωνα με τις σφυγμομετρήσεις. Απέναντι σε πορείες και απεργίες που άρχισαν με ένα εκατομμύριο πλήθος στους δρόμους σε όλη τη χώρα φτάνοντας έως και τα 3,5 εκατομμύρια της τελευταίας μεγάλης διαδήλωσης ο Μακρόν φαίνεται πως θα προχωρήσει κανονικά στην ψήφιση του νομοσχεδίου. Είναι μια σύγκρουση κλίμακας που έχει δημιουργήσει τεράστια πίεση στην κυβέρνηση και που έχει να δει πάνω από 40 χρόνια η Γαλλία.
Ωστόσο, εκτός απροόπτου, μετά και το τελευταίο κάλεσμα στις (15/03/2023) για πορεία και απεργία αλλά και την ανανέωση των απεργιών σε πάρα πολλούς κλάδους, το υπόλοιπο νομοσχέδιο για το συνταξιοδοτικό –μερικά άρθρα του οποίου έχουν ήδη ψηφιστεί από την εθνοσυνέλευση–, θα τεθεί προς έγκριση από την Κοινή Μεικτή Επιτροπή -Commission Mixte Paritaire- η οποία απαρτίζεται από 7 βουλευτές και 7 Συγκλητικούς, εκ των οποίων οι 10 είναι υπέρ του νομοσχεδίου για το συνταξιοδοτικό.
Σήμερα, Πέμπτη, θα ψηφιστεί από τη Σύγκλητο όπου το κόμμα Renaissance του Μακρόν και το συντηρητικό Les Républicains (LR) έχουν τη πλειοψηφία, αλλά και από τη Βουλή όπου είναι πιο αβέβαιο καθώς το RE δεν έχει την πλειοψηφία. Γίνεται ευρύς λόγος για το άρθρο του συντάγματος 49.3 (άρθρο 49 παράγραφος 3) η ενεργοποίηση του οποίου από τον Πρόεδρο της Γαλλίας επιτρέπει την υιοθέτηση ενός νομοσχεδίου από τη Βουλή χωρίς να γίνει ψηφοφορία σε περίπτωση που φανεί ότι η ψήφισή του είναι αβέβαιη, επιλογή δύσκολα διαχειρίσιμη πολιτικά και μηντιακά.
Η σημερινή ημέρα αποτελεί σημείο καμπής για τη μετέπειτα πορεία των κινητοποιήσεων και θα δοκιμαστεί η εύθραυστη ενότητα των συνδικάτων, που συναντιώνται κυρίως λόγω της πρωτοφανούς επίθεσης της συμμαχίας του Μακρόν ανάλογης με αυτή της Θάτσερ στο ΗΒ. Παράλληλα, δημοσιεύματα δείχνουν τον Μακρόν να ετοιμάζει νέα μεταρρύθμιση για τα εργασιακά μεταρρυθμίζοντας μεταξύ άλλων και τον ρόλο των συνδικάτων στη Γαλλία – Loi «Plein Emploi».
Ακολουθεί το κείμενο-κάλεσμα της Coordination Antifasciste Interuniversitaire
Τρέχουσες προοπτικές για την κινητοποίηση και τη συγκρότηση του κινήματος:
Η δια-συνδικαλιστική στρατηγική του αγώνα ενάντια στη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος είναι σε μεγάλο βαθμό ηγεμονική, σε τέτοιο βαθμό που οι μαχητικότερες πρωτοβουλίες αγωνίζονται για να υπάρξουν. Τα συνδικάτα κρατούν όλα τα χαρτιά τους στο παιχνίδι που παίζουν. Έτσι, οι μόνες συγκεντρώσεις που ακούγονται είναι αυτές των μαζικών συνδικαλιστικών διαδηλώσεων. Αλλά σε μια εποχή που η κινητοποίηση έχει φτάσει σε ένα αποκορύφωμα που πιθανότατα δεν θα ξαναφτάσει ποτέ, πρέπει να σκεφτούμε εκ νέου τις δυνατότητες που έχουμε μπροστά μας.
Το να συνεχίσουμε να βασιζόμαστε στους αριθμούς και την πολιτική νομιμοποίηση δεν θα λειτουργήσει: δεν έχει νόημα να είμαστε “υπεύθυνοι για δύο” ή να κάνουμε έκκληση στην κυβέρνηση να μας ακούσει (έχοντας υιοθετήσει δηλαδή μια ρητορική και πρακτική που αφορά την (ηθική) νομιμότητα τη στιγμή που δεν υπάρχει καμία ένδειξη υποχώρησης). Σύντομα, ανεξάρτητα από το πόσοι είμαστε, το νομοσχέδιο θα περάσει και η στρατηγική που ακολουθούσαν μέχρι τώρα τα συνδικάτα θα πρέπει να δώσει τη θέση της σε μια άλλη. Η ενότητα των συνδικάτων θα καταρρεύσει, όπως μας είπε ήδη ο Berger. (Laurent Berger ΓΓ του CFDT συνδικάτου με σχέσεις με το Parti Socialiste)
Επομένως, είναι απαραίτητο, από εδώ και πέρα, να θρηνήσουμε την απώλεια της μαζικής ενωτικής στρατηγικής και να σταματήσουμε να δίνουμε σημασία στους αριθμούς: ο ίδιος ο Μακρόν το είπε, δεν είναι θέμα αριθμών ή πολιτικής νομιμοποίησης, είναι θέμα συσχέτισης δυνάμεων. Σύντομα, οι διαδηλώσεις θα είναι λιγότερο μαζικές, αλλά ο αγώνας πιο σκληρός. Μετά από αρκετούς μήνες επίδειξης της δύναμής μας, δεν θα έχουμε άλλη επιλογή, αντιμέτωποι με την αδιαλλαξία της κυβέρνησης, από το να την ασκήσουμε.
Είναι στο χέρι μας να πάρουμε τη σκυτάλη: αυτό το “εμείς” δεν είναι το “εμείς” του αγωνιστικού χώρου, αλλά μια ακόμα νέα μορφή κινητοποίησης, που υπερβαίνει όλες τις στρατηγικές που δεν έχουν αποδείξει την αξία τους μέχρι τώρα. Η αποτυχία της διασυνδικαλιστικής στρατηγικής είναι μια μεγάλη ευκαιρία για εμάς να κάνουμε τη δική μας πολιτική, να προβληματιστούμε για τους τρόπους οργάνωσης και δράσης, για τις δυνατότητες που μέχρι τώρα φαίνονταν κλειδωμένες.
