Γράφτηκε από την Hawzhin Azeez*, Πηγή: trise.org
Καθώς οι διαφορετικοί λαοί του Ιράν διαμαρτύρονται κατά του καθεστώτος τους μετά τη δολοφονία της 22χρονης Κούρδισσας Zhina Mehsa Amini, πρέπει να θυμόμαστε ένα σημαντικό γεγονός: το Ιράν δεν είναι μια ομοιογενής οντότητα ενός πολιτισμού, ενός λαού, μιας γλώσσας, μιας εθνότητας. Διαμαρτύρεστε για τη δολοφονία της γυναικείας φύσης της Zhina, αλλά όχι για τη δολοφονία της κουρδικότητάς της.
Τα επαναστατικά κινήματα θα πρέπει να αποφεύγουν να επαναλαμβάνουν τις ίδιες πατριαρχικές και ρατσιστικές αξίες που έχουν τα καθεστώτα που προσπαθούν να ανατρέψουν – διαφορετικά κάνουν το λάθος να αντικαθιστούν απλώς μια ομάδα ρατσιστών, πατριαρχικών ανθρώπων με μια άλλη. Αυτό ήταν το σήμα κατατεθέν της Ιρανικής Επανάστασης του 1979, όπου οι γυναίκες βρέθηκαν ξαφνικά, μαζί με διάφορες εθνοθρησκευτικές ομάδες, να είναι εν τέλει οι κύριοι χαμένοι.
Η αληθινή δικαιοσύνη για τη Zhina σημαίνει πραγματική αλλαγή, συμπερίληψη και ανθρωπιά. Σημαίνει αναγνώριση όλων των διαφορετικών ομάδων που αποδέχονται η μία την ύπαρξη της άλλης και τις ιστορικές συστημικές και διασταυρούμενες καταπιέσεις που έχουν υποστεί. Οι Κούρδοι πάντα στερούνταν την πλούσια ταυτότητά τους. Ακόμη και σήμερα πολλοί «Ιρανοί» αμφισβητούν ή αρνούνται να αναγνωρίσουν την κουρδική ιδιότητα της Zhina ή το ότι η εθνότητά της αποτέλεσε παράγοντα στη δολοφονία της. Ως Κούρδισσες θέλουμε δικαιοσύνη για τη Zhina, αλλά απορρίπτουμε κάθε ιδέα αναμονής της «κατάλληλης στιγμής» ή κάποιου μυθικού μέλλοντος όπου το Ιράν ξαφνικά θα ασπαστεί τις δημοκρατικές αξίες και τότε η κουρδική μας ιδιότητα και όλος ο σχετικός πόνος και η δυστυχία θα γίνουν αντιληπτά και θα αντιμετωπιστούν από τα επαναστατικά κινήματα.
Η παραχώρηση δικαιωμάτων, είτε πρόκειται για την εθνότητα είτε για το φύλο, τη σεξουαλικότητα ή κάτι άλλο, που μετατίθεται σε ένα μακρινό αόριστο μέλλον έχει αποδειχθεί ότι αποτελεί σημάδι αποτυχίας των κοινωνικών κινημάτων.
Ας μάθουμε από την ιστορία! Η δικαιοσύνη για εμάς τις Κούρδισσες, η δικαιοσύνη για τη Zhina πρέπει να συνεπάγεται την αναγνώριση της κουρδικότητας μας – οτιδήποτε την αρνείται ή μας ζητά να την παραμερίσουμε δεν μπορεί να χαίρει εμπιστοσύνης από εμάς.
Προσφέραμε στον κόσμο το σύνθημα «Ζεν, Ζιάν, Αζάντι» [Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία] – και σας δώσαμε επίσης τη Ροζάβα, όπου Κούρδοι, Άραβες, Αρμένιοι, Ασσύριοι και Γεζίντι, μεταξύ άλλων, έχουν δείξει ότι μπορούν να ζήσουν μαζί με ειρήνη και αμοιβαίο σεβασμό. Ο Δημοκρατικός Συνομοσπονδισμός μάς έδειξε ότι το Δικαίωμα δεν πρέπει ποτέ να απορρίπτεται και χρειάζεται να δίνεται στο εδώ και τώρα. Η αναγνώριση της διαφορετικότητας και ο μη φόβος για το πολιτισμικό μωσαϊκό των αρχαίων κοινωνιών μας, μας εμπλουτίζει, μας ενδυναμώνει όλους-ες και κυρίως: μας απελευθερώνει από τις πρακτικές αποικιοποίησης των καπιταλιστικών-κρατικών-πατριαρχικών αξιών.
Μαζί είμαστε πιο ανθρώπινοι. Η ύπαρξή μου δεν απειλεί ούτε αποδυναμώνει τη δική σου. Μαζί είμαστε πιο πλούσιες, πιο δυνατές και πιο ικανές για τις προοδευτικές κοινωνίες για τις οποίες αγωνιζόμαστε!
* Η Hawzhin Azeez είναι Κούρδισσα ακαδημαϊκός, ακτιβίστρια και φεμινίστρια στο νότιο Κουρδιστάν (βόρειο Ιράκ). Γράφει και δημοσιεύει για την πολιτειακή πρόταση του Δημοκρατικού Συνομοσπονδισμού. Είναι δημιουργός του The Middle Eastern Feminist και συμμετέχει στο Hevi Foundation, προωθώντας την οικοδόμηση σχολείων, βιβλιοθηκών και πανεπιστημίων στη Ροζάβα. Έχει συμμετάσχει στo βιβλίο Enlightenment and Ecology: The Legacy of Murray Bookchin in the 21st Century που ανθολόγησε ο συντάκτης του Αυτολεξεί Γιάβορ Ταρίνσκι.
Άλλα άρθρα της στο Αυτολεξεί:
Σκοτώνοντας τον Σουλεϊμανί: πώς ο σφαγέας του λαού έγινε ένας αντιιμπεριαλιστικός ήρωας
