Πολλά χρόνια πέρασαν από τις μεγάλες διαδηλώσεις στη Γένοβα και τη δολοφονία του αναρχικού Carlo Giuliani. Επιλέγουμε σήμερα να αναδημοσιεύσουμε ένα ρεπορτάζ εκείνης της εποχής από Έλληνες συντρόφους που συμμετείχαν στις διαδηλώσεις, ώστε να μεταφέρουμε το πολιτικό κλίμα της περιόδου. Το κείμενο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στο περιοδικό του Αγρινίου ContAct, στο τρίτο τεύχος, το 2001.
Των Νίκου Ιωάννου και Σπύρου Φράγκου
Χρονικό
Από τις 20 έως τις 22 Ιούλη [2001] οι 8 ηγέτες (G8) των οικονομικά ισχυρότερων κρατών βρίσκονταν στη Γένοβα, στη σύνοδο κορυφής. Οι G8 εκφράζουν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και την Παγκόσμια Τράπεζα: οικονομικοί οργανισμοί οι οποίοι πρωτοστατούν στην παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, με σκοπό τη συγκέντρωση του πλούτου και της εργατοώρας στα χέρια λίγων πολυεθνικών επιχειρήσεων, αποβλέποντας στη μεγιστοποίηση των κερδών τους και στον ασφυκτικότερο έλεγχο των κοινωνιών.
Τις μέρες της συνόδου οργανώθηκαν διαδηλώσεις στην πόλη της Γένοβας με συμμετοχή ανθρώπων από διαφορετικές περιοχές του κόσμου και από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους.
Συμμετείχαμε στις διαδηλώσεις ως Πρωτοβουλία Αντιεξουσιαστικής Δράσης με δύο λεωφορεία και κεντρικό σύνθημα: «Δεν θα μοιράσουμε τη φτώχεια μας αλλά τα πλούτη τους».
Την Πέμπτη 19 Ιούλη πραγματοποιήθηκε πορεία ενάντια στην οικονομική και ρατσιστική πίεση που δέχεται η πιο ευαίσθητη κοινωνική ομάδα, οι οικονομικοί μετανάστες.
Την Παρασκευή 20 Ιούλη πραγματοποιήθηκαν πορείες ανυπακοής από πρωτοβουλίες και άτομα που επεδίωξαν το σπάσιμο της κόκκινης ζώνης. Οι πορείες αντιμετώπισαν την επίθεση των δυνάμεων της αστυνομίας. Πλαστικές σφαίρες, χημικά, δακρυγόνα σε συνεργασία με ελικόπτερα που εκτελούσαν περιπολίες σε όλο το μήκος της πορείας ήταν η φασιστική απάντηση της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι.
Σ’ αυτή την άνιση μάχη έπεσε νεκρός από σφαίρα μπάτσου σε ευθεία βολή ο κοινωνικός αγωνιστής αναρχικός Κάρλο Τζιουλιάνι.
Το Σάββατο 21 Ιούλη η τεράστια σε όγκο διαδήλωση που κάλυπτε όλη την μεγάλη παραλιακή λεωφόρο της Γένοβας πήρε τη μορφή διαμαρτυρίας ενάντια στην επιθετική στάση του ιταλικού κρατικού μηχανισμού. Η πολιτική γραμμή της ιταλικής κυβέρνησης ήταν η τρομοκρατία. Έσπασε την πορεία σε σημείο που επέλεξε με τέτοιο βίαιο τρόπο που έγινε κατανοητό σε όλους ότι επεδίωξε και άλλους νεκρούς.
Οι διαδηλώσεις στη Γένοβα και ο τρόπος αντιμετώπισής τους από το ιταλικό κράτος ήταν ακόμη μια εμπειρία. Το ζήτημα που τίθεται είναι να γίνει κατανοητή από την κοινωνία η καταπάτηση των ελευθεριών και των δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν με αίμα, από μια Ευρώπη που έχει πάρει φασιστική τροχιά, ώστε να δοθεί απάντηση σήμερα με κοινωνικούς αγώνες στον εθνικό και διεθνή χώρο.
Libera Genova
Στη Γένοβα έγινε η μεγαλύτερη διαδήλωση της αντιπαγκοσμιοποίησης, όχι γιατί το κίνημα αυτό βρέθηκε σε μια φάση ανόδου, αλλά γιατί οι πολωτικές συνθήκες και η τρομοκρατική επίθεση του ιταλικού κράτους συσπείρωσαν ένα λαϊκό κίνημα, την κουλτούρα του οποίου σε λίγα σημεία του κόσμου συναντούμε.
Μετά τη μεγαλειώδη συγκέντρωση του Σαββάτου, μετά την αιματοβαμμένη Παρασκευή, ό,τι και να είπαν, όλοι κάτι έκρυψαν. Έκρυψαν τη γύμνια της αντιπαγκοσμιοποίησης, που τα κουρέλια των εθνικισμών και των αριστερών φονταμενταλισμών έκαναν πιο εμφανή.
Εκείνο το πλήθος που την Παρασκευή συγκρούστηκε με τους τρομομπάτσους του Μπερλουσκόνι ατάκτως και χωρίς σωσίβια, ποσώς το ενδιέφερε η παγκοσμιοποίηση. Και ακριβώς έτσι θα έπραττε σε κάθε άλλη κινηματική κατάσταση. Προφανώς, ό,τι κινείται εκφράζεται στο κίνημα της αντιπαγκοσμιοποίησης.
Το Black Block
Έχει χυθεί τόση μπαγιάτικη μελάνη και έχει ακουστεί τόση παπαρολογία που ίσως φαντάζει τετριμμένη η αναφορά μας. Είναι όμως ουσιαστική, όσο ουσιαστικό είναι και το μαύρο μπλοκ.
Παρασκευή 20 Ιούλη. Σημείο συνάντησης του μαύρου μπλοκ. Ήμασταν οι πρώτοι που φτάσαμε εκεί. Αναρχικοί από Ελλάδα, ομάδες και παρέες περί τους διακόσιους.
Όταν ξεκίνησε η πορεία είχαν ήδη μαζευτεί χιλιάδες άτομα, με μεγαλύτερο οργανωμένο μπλοκ αυτό των συνδικάτων COBAS (ένα αρκετά συγκρουσιακό τους κομμάτι). Η εμφάνιση των Γερμανών αυτόνομων και των γύρω τους μπαχαλάκηδων ήταν αρκετά θεαματική. Ακριβώς με το ξεκίνημα της πορείας άρχισαν τα σπασίματα. Ό,τι πέτρα είχε μαζευτεί στην πλατεία έπεσε τα πρώτα δέκα λεπτά στον κεντρικό δρόμο… Πριν ακόμη συντονιστεί κάποια πιθανότητα για σύγκρουση, μετά την πτώση λίγων μολότοφ, γέμισε ο τόπος από ισχυρά χημικά και δακρυγόνα.
Οι COBAS έστρεψαν την πορεία αριστερά, δημιουργώντας για κάποια λεπτά μια σύγχυση στον κόσμο που πήγαινε πάνω κάτω χωρίς να γνωρίζει την κατεύθυνση που έπρεπε να ακολουθήσει. Μετά την πρώτη επίθεση των μπάτσων το πλήθος σκόρπισε υπό τον ανελέητο βομβαρδισμό με χημικά. Η διάλυση και του μπλοκ των Ya Basta έδειξε πως η κατάσταση ήταν εντελώς ανεξέλεγκτη. Έγινε μια μέρα πραγματικής πολιτικής ανυπακοής, ενάντια στη γνωστή κατασταλτική αντιμετώπιση.
Το μαύρο μπλοκ δεν κατόρθωσε να κάνει μια μετωπική σύγκρουση, στήνοντας οδοφράγματα με την πραμάτεια των εμπορικών δρόμων και πετώντας πέτρες στους μπάτσους. Αυτή τη φορά δεν ήταν όπως στην Πράγα [το 2000]. Χάθηκε στον εγγενή αποσυντονισμό και ο λόγος υπήρξε εμφανής. Στην Πράγα οι αναρχικοί ήταν βασικοί διοργανωτές των διαδηλώσεων και οργανωτές του μαύρου μπλοκ. Ήταν πιο ξεκάθαρα τα πράγματα.
Στη Γένοβα εκείνη την Παρασκευή, η στάση των Ιταλών αναρχικών απέναντι στο μαύρο μπλοκ ήταν από ανεκτική έως αρνητική. Πολλοί λίγοι από εκείνους συμμετείχαν σε αυτό. Άλλοι αναρχικοί στη Γένοβα και άλλοι στην Πράγα; Όχι δεν νομίζουμε, μάλλον ήταν άλλο το μαύρο μπλοκ στη Γένοβα που είχε κόσμο από την ORIGINAL 21 μέχρι αριστερούς ΜΛ της Τουρκίας.
Η μεγαλειώδης συγκέντρωση του Σαββάτου
Εκείνο το πρωινό της 21ης Ιούλη ήταν ένα γλυκό πρωινό της Γένοβας. Οι πολιτικοί και κοινωνικοί αισθητήρες ενός λαού ενεργοποιήθηκαν για να απαντήσουν στο δολοφονικό κράτος. Στο φινάλε, όχι! Με το ζόρι δεν θα κάνετε τίποτα.
Όταν διαπιστώσαμε τον όγκο της διαδήλωσης [300.000 άτομα πάνω κάτω] μας συνεπήρε ένα αίσθημα νίκης. Μια χαρά που έμελλε να ποδοπατηθεί από τις μπότες των καραμπινιέρων και από τον πανικό που έσπειραν σε ένα ασφυκτικά πορευόμενο πλήθος εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων.
Το μπλοκ των αναρχικών στη μεγάλη πορεία του Σαββάτου
Η Πρωτοβουλία Αντιεξουσιαστικής Δράσης συναντήθηκε σε μια μικρή πλατεία κοντά στην παραλιακή λεωφόρο της Γένοβας με τη F.A.I. (Ομοσπονδία Αναρχικών Ιταλίας) και άλλους συντρόφους από την Ιταλία.
Μαζί ξεκινήσανε την πορεία με έναν μικρό σχετικά αριθμό ατόμων που σιγά σιγά άρχισε να διογκώνεται πλαισιωμένος από ομάδες συντρόφων από τη Γαλλία και τη Γερμανία. Οι μοναχικοί αναρχικοί διαδηλωτές, που ήταν πολυάριθμοι, αποτελούσαν μάλλον ιταλικό φαινόμενο. Μέχρι τη στιγμή της επίθεσης των καραμπινιέρων το αναρχικό μπλοκ αριθμούσε τέσσερις χιλιάδες άτομα, ενώ υπήρχαν και άλλοι διασκορπισμένοι αναρχικοί που δεν κατόρθωσαν λόγω του όγκου της πορείας να συναντηθούν, ή δεν το επεδίωξαν.
#Σαν_σήμερα
